Adoration 1
Adoration 2
Manipulation 3
Adoration 1
Adoration 2
Manipulation 3
Het Licht Gelaste frame voorzien van verlichting en overspannen met jutte.
'Vlechten en koorden' dalen af vanuit het licht en strijken zich neer aan de grond. Met een beetje fantasie kunnen wezens hier naar boven klimmen om het licht te bereiken.
Het budhda-brein Een vierkant paneel op ooghoogte bekleed met jute.
Zich kunnen ontdoen van chaotische hersenkronkels of complexe gevoelens. Het niets en toch allesomvattende. Tevredenheid, aanvaarding in het moment te mogen zijn.
Afstand nemend van alle details en beslommeringen die ons hier op aarde opslorpen, wordt alles eenvoudiger. Starend naar de horizon aanschouw je de wilde oceaan als rustig en vormt zij
slechts 1 horizontale lijn.
Het kunnen zijn ontwikkelt tot een verheven ziel welke een ultieme staat van aanvaarding bereikt
'Kosmische planeten' Gedrapeerde jutte op hout en plaatser
De afmeting kan een gemiddeld lichaamsformaat weerspiegelen. Je kan er mentaal instappen.
Dit paneel verwijst naar de mens als goddelijk bestaan in verbinding met een kosmisch geheel.
Van krachtige transportzakken naar een textiel naar een verhaal van teder gewoven plantenvezels. De complexiteit in de eenvoud door in te zoomen en te appreciëren.
Natuurlijke pigmenten. Geen chemische toevoeging.
Een houten schaal welke door rotatie uit elkaar spat. De stukken komen als een magneet terug tot één geheel in een nieuwe compositie.
Een zoektocht naar eenvoud in de complexiteit of is het complexiteit binnen de éénvoud van één materiaal?
De beperking in materiaal draagt bij aan harmonie in combinatie met een complexere beeldtaal .
In 1997 kwam ik in de kunsthumaniora voor het eerst in contact met het werk van perfomance kunstenares Marina Abramovic.
Ik was toen 16 en hield op een naïeve manier van dans en theater.
Anne Teresa de Keersmaeker was voor mij tot nog toe het mooiste wat ik uit de kunstwereld gezien had waar menselijke emoties in beweging en ruimte te zien waren, zonder woorden of schreeuwende composities.
Het was niet gemakkelijk om me diep te laten raken door performancekunst, maar toen het werk van Marina en Ulric op groot scherm werd geprojecteerd stond ik aan de grond genageld. Ook al begreep ik in eerste oogopslag nog niet wat ik inhoudelijk zag, er ontstond meteen een gevoel van verbondenheid voor de beeldtaal van deze artieste.
De inhoudelijke thema's over menselijke emoties, grenzen, het lichamelijke, het rituele, de durf, intuïtie en volharding, het shockeren, de verbinding met het rauwe van dit aards bestaan, het naar binnen keren, de uitdaging, de natuur en haar professionele houding die alles tot een zakelijke eenvoud brengen inspireren me tot op de dag van vandaag.
Metaal, hout, jutte, objets trouvé
Tijdens het buigen, vlechten, knopen reis ik naar een meditatieve staat.
Een verlangen naar luchtigheid en transparantie in plaats van alles op te vullen met vorm en materie. Leegte en stilte bevatten ook vorm. Een innerlijke rust en openheid voor nieuwe zaken. Door metaal te buigen ontstaan lijnen als een tekening in de ruimte, verwijzing naar een bilspier, knie en kuit met daartussen lucht.
Het vlechten en weven van koord verbeeld de complexiteit waarmee alles samenhangt. Materialen uit mijn omgeving verwerk ik in het totem-wezen. Pluimen uit men haar, een oude oorbel, het bambou potje waarmee ik 3 jaar rondgereisd heb, schelpjes en een steen van mijmerende wandeltochten, een palmblad uit mijn tuin. Het geeft een tevreden gevoel om natuurlijke materialen te verwerken zonder schadelijke stoffen.
In het creatieproces groeit deze totem aan mijn ziel welke met mijn vezels verbinding zoekt. Een amulette waartegen ik gedachten en wensen uitspreek en me helpt door te luisten, te begrijpen, te verwerken. Connecting the dots van het verleden. Een kleine liefdevolle Warrior-prinses groeit uit het touw en het metaal. Het lijkt alsof ik door deze creatie meer besta na een lange periode van psychologisch opgeplooid zijn. Een ontrafeling. Vormelijk vind ik er echter niets spectaculairs aan. Het lijkt alsof het er altijd al geweest is, alsof het altijd al bestaan heeft. Iets onzichtbaars dat zichtbaar is geworden.
Onderzoek naar interactieve beeldtaal van materialen